Íkornar og makkarónur

Þar sem ég gekk heim frá strætóstoppistöðinni í dag varð mér litið upp á svalirnir okkar. Haldið þið ekki bara að ég hafi séð lítinn íkorna skoppa um á handriðinu. Það er gaman að búa í útlöndum.

Annars var ég í fyrsta alvöru háskólaprófinu mínu í gær. 5 langir tímar af eðlisfræði. Mér gekk bara ágætlega held ég, er að vonast eftir hæstu einkunn (sem væri góð tilbreyting frá fyrri eðlisfræðiprófum) en það kemur svosem í ljós á föstudaginn. Lúxus í þessu landi hvað þeir eru snöggir að fara yfir próf og birta einkunnir. Þumlar upp fyrir KTH.

Rosalega er skrítið að vera í svona áfangakerfi. Maður fer bara í tíma, tekur lokapróf og *daddarada* allt búið. Ekkert svona "Nei, þið verðið að geyma bækurnar ykkar og glósur á góðum stað því þið takið svo lokapróf úr faginu eftir þjú ár!" - þetta er ekkert smá mikið auðveldara.

Ég fékk verðlaun í gær fyrir glæstan sigur í makkarónuleik. Vinningurinn var þessi líka dýrindis bakpoki með hólfi fyrir fartölvuna og símann, fylltur með SEB-hálsbands lyklakippum og derhúfu. SEB er semsagt bankinn sem stóð að umræddum leik á skólalóðinni fyrr í haust. Var næstum búin að segja frá þessu afreki mínu á eðlisfræðiprófinu í von um bónusstig þar sem að ég áætlaði fjölda makkaróna í glasinu með hjálp aðferðar sem við lærðum í eðlisfræði. Ég hætti við. Skemmtilegast var þó að í bréfinu -sem bankinn sendi til að láta mig vita af vinningnum og tók svo aftur til baka þegar ég náði í hann- var sko ekkert verið að skafa utan af því: "Til hamingju! Þú varst best." Þar hafið þið það. ÉG er BEST og átti það skriflegt.

Íslendingarnir í KTH ætla að hittast um næstu helgi. Þá fögnum við því að hafa NÆSTUM unnið Svíana um daginn.